Ellada Kralli 

Σε σκοτάδι μακρινό πλανιέσαι μοίρα μου μοιρασμένη στα κομμάτια που θέλησες να βαδίσω στη ζωή μου.

Ποια να είναι άραγε η πορεία μου στο φως;
Τρέμω τα λαμπερά φώτα μη με κάψουν καθώς θα προχωράω στο σκοτεινό δάσος.

- Ίσως αν άκουγες την ψυχή σου καλύτερα να μην φοβόσουν το φως που θέλει να αγκαλιάσει.
- Μα αν οι φωνές είναι πολλές τότε τι πρέπει να κάνω;
- Να ακούσεις τη δύναμη της ψυχής σου που σε προστάζει να παλέψεις και να μην επηρεαστείς από την λήθη των ψιθύρων δίπλα σου.
- Μιλάς εσύ για δύναμη και την σάρκα μου την σκίζουν ενδόμυχα και κανένας δεν με ακούει. Προσπαθώ να αρθρώσω μια λέξη μα χάνεται στη σιωπή. Πόσο πόνο θα πρέπει να αντέξω ώστε να συνέλθω από αυτό το βάσανο;
- Όλα στη ζωή είναι μια δοκιμασία. Όταν ο κόσμος μιλάει για εφιάλτες και αμφιβολίες, πνίγονται στα ίδια τους τα λάθη ενώ με την δικιά τους θέληση και μόνο μπορούν να τα αλλάξουν όλα αρκεί να πιστέψουν στην ψυχή που κατοικεί μέσα τους.
- Μα ποιος είσαι εσύ που αμφισβητείς την γνώση των ανθρώπων;
- Κάτι που σε περιμένει να λυτρωθείς και να πιστέψεις βαθιά μέσα σου.

Έκλεισα τα μάτια μου ξανά και προχωρούσα σε ένα άλσος με πανύψηλα δέντρα που τα κλαριά τους τα είχε μπλέξει ο άνεμος.
Η φωνή χάθηκε ξαφνικά και ένιωσα πάλι μόνη μέσα στο χάος με σκιές να με ακολουθούν και στα αυτιά μου ακούγονταν τριξίματα από τα νύχια τους που τα ακόνιζαν στους κορμούς των δέντρων.

Φοβήθηκα πολύ και ακόμα φοβάμαι.

Θέλει πίστη η ζωή και όνειρα που θα φέρουν όμορφες αλλαγές.
Εκεί στο φως είναι ο δρόμος μου και εκεί με περιμένουν τα άτομα που με αγαπούν.

Πρέπει να βρω τη δύναμη να πολεμήσω.

Και τότε το υποσυνείδητο χάθηκε και η ψυχή πάλεψε για την απελευθέρωσή της…

​

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

*Αφιερωμένο σε μια ψυχή που δεν έμαθε ποτέ να τα παρατάει, την Φωτεινή_Σωτηρία!!!